soms vreet het aan je
zoals het bruine randje aan een blad sla
soms als het hart van een ajuin
en dan zijn de buitenste rokken al lang droog
soms kruipt het van onder je nagels
en doorboort het los je trommelvlies
het reutelt schokkerig rond je hart
en trekt wat spieren tot op scheurbaarheid
en even plots is het weg
zoals de wind gaat liggen
zoals een zucht ontsnapt
of soms een scheetje